DANKWOORD “Een proefschrift is nooit klaar, op een gegeven moment stop je alleen met eraan te werken” - Vrij naar Paul Valéry, 1933. Een boek als dit, met twee kaften en daartussen een onderzoek met een helder begin en eind, doet vermoeden dat promoveren een gestructureerd traject is. Maar de afgelopen jaren heb ik in ieder geval geleerd dat het zo niet werkt. Je bevindt je als wetenschapper als het goed is aan de rand van gangbare kennis en daar horen zoeken, fouten maken, blijdschap en frustratie bij. Zonder de continue steun en advies van een grote groep mensen was het dan ook nooit gelukt om dit promotieonderzoek af te ronden. Als eerste wil ik uiteraard mijn promotoren en copromotoren bedanken. Andrea, dit promotietraject was al onderweg, maar kreeg vleugels toen wij elkaar in januari 2018 troffen bij de Corsendonk cursus in de gelijknamige Priorij. Ik vertelde je over mijn plannen, wat er al was gebeurd en waar ik vast liep. Als een ware analyticus had je snel de vinger op de zere plek. Samen met Ton van Balkom zag jij een toekomst voor mij bij de VU en een paar weken later hadden we onze eerste afspraak bij Metamedica. Onze telefoongesprekken, maar ook de afspraken in Amsterdam en den Haag vormden de basis waarop dit proefschrift is gebouwd en ik ben je ontzettend dankbaar voor alle hulp. Guy, jij was het die ons ontving bij Metamedica, je bekeek het werk dat tot die tijd was gedaan, stelde kritische vragen en snoeide mijn plan vakkundig af tot een noodzakelijk en haalbaar promotietraject. Jouw ervaring bij het schrijven van de NVvP euthanasierichtlijn was essentieel voor de keuze van uitzichtloosheid als onderwerp. Vanaf het eerste moment heb je me gelijke delen vrijheid en vertrouwen gegeven, twee elementen die ik nodig had zonder dat ik het zelf doorhad. Ik mocht meestal doen wat ik wilde, maar op cruciale momenten wist je met een subtiele koerscorrectie het project weer op de rails te zetten. We hebben elkaar volgens mij gevonden in onze passie voor schrijven en je hebt de afgelopen jaren honderden van mijn ‘drafts’ naar een hoger plan getild. Je bent sinds kort met emeritaat en hoewel ik vermoed dat we samen nog veel gaan schrijven, wens ik je ook een prachtig leven toe als pensionado! Natalie, you were one of Guy’s ‘koerscorrecties’ and joined our team at the halfway mark. You were exactly the qualitative research purist our project needed, but you were also crucial for the process of finishing this dissertation. Your unrelenting support were crucial in the difficult phase when I had to combine this project with becoming 146 | APPENDICES A
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw