te zien groeien. Benja; let goed op je lieve ouders en laat je vooral door hun inspireren, hun levenskunst is onovertroffen. Lieve Louis, mijn zoon. Dit proefschrift staat in de schaduw van jouw komst. Het is een genot om elke dag thuis te komen en om alles even te vergeten wat met psychiatrie en euthanasie te maken heeft. We houden ontzettend veel van je en ik kijk nu al uit naar alle avonturen die je ongetwijfeld gaat beleven. Lieve Fransie (dit is de werknaam de je nu nog draagt in je moeders buik): ik kan niet wachten tot je ons komt vergezellen op deze wereld! En dan ten slotte Eva, mijn prachtige sterke, lieve, eigenzinnige en onontbeerlijke vrouw. Jouw keuze om naar Cambridge te gaan voor een tweede master inspireerde me om hoge doelen te stellen en om zelf ook onderzoek te gaan doen. Je bent het beste wat me is overkomen, al was het maar omdat je de moeder van onze kind(eren) bent. Ik vind het prachtig dat we nu samen voor Louis mogen zorgen en kijk enorm uit naar de komst van Fransie. Jouw verdediging staat ook voor de deur en ik weet zeker dat je een prachtige toekomst tegemoet gaat als wetenschapper én klinisch geneticus. Onze eerste 10 jaar samen vond ik fantastisch en ik kan niet wachten op de rest van ons leven. DANKWOORD | 149 A
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw