100 Terugblik docent: Als je in opleiding bent moet je alles zo uitschrijven en dan heb je misschien zelf ook al wel zo’n voorbeeld uitgeschreven. En hier heb ik een voorbeeld van de leerlingen en dan blijkt dat het eigenlijk helemaal niet werkt. ‘Ik ben bang voor spinnen’, dat is geen emotie, dat is een uitspraak. Dus zo kom je er al toepassend achter dat het helemaal niet klopt, het voorbeeld. (…) Dat is dan misschien bij filosofie… Een wiskundeleraar die gaat geen fout maken in de berekening (…) Maar in de filosofieles, als je wil voordoen hoe je gaat denken, moet je ook… Je vergist je sowieso wel eens, maar het kan soms ook gebeuren dat je echt iets fout doet. Dat heb ik allemaal niet bewust gedaan, want ik had niet in de gaten dat het een verkeerd voorbeeld was. Maar als ik deze les nog een keer zou doen zou ik dat desnoods nog een keer laten gebeuren. Les: Fictionele emoties (klas: 5 vwo) Doel van de les is om twee paradoxen over emoties te begrijpen en toe te passen op door leerlingen gekozen filmfragmenten. Die paradoxen zijn de horrorparadox (waarom wil je naar iets kijken wat je eigenlijk niet wil zien?) en de paradox van de fictionele emoties (waarom ben je bang voor iets waarvan je weet dat het niet echt is?). M1 De nieuwsgierigheid is groter dan de angst. D Ja, dus je krijgt dan een soort kick. M2 Maar dit is toch een paradox in een paradox? D Hoe zou je dat kunnen omschrijven? M2 Nou, je kan dat beschrijven als een soort mentaal masochisme. Maar masochisme bestaat wel dus dan is het nog steeds een paradox. D Dat is wel een goed punt. Want M2 zegt: de oplossing van deze paradox is zelf ook weer een paradox. Laten we proberen of we dat uit kunnen schrijven. Wat is dan de eerste stap? Kunnen we meedenken met M2? Docent: Dat had ze heel goed gezien, en dat kon ze ook heel goed uitleggen. Dat was echt een nieuw inzicht, wat ik ook nog nooit zo bedacht had. (…) Zij heeft een ontdekking gedaan, en ze heeft de klas deelgenoot gemaakt van die ontdekking. Ja, als dat één keer per les lukt, dan ben je heel gelukkig. (...) Dat heeft toch te maken met dat het niet alleen maar theoretisch is, dus dat we niet alleen maar lezen en
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw