Proefschrift

142 u geleerd! D Ja, dat heb ik geleerd, maar misschien is het je ook niet helemaal ontgaan dat ik af en toe de neiging heb om dat allemaal onderuit te schoffelen, want dat mogen wij als filosofen namelijk doen! <leerlingen lachen> Gewoon: hier is begrip A, en nou: blablabla begrip A helemaal uitgelegd en vervolgens ga je uitleggen dat A niet klopt. Volgens Kant heb je dus wel op een gegeven moment een niveau en als je daarboven zit, dan ben je zo’n verstandig mens. Maar iedereen die niet autonoom voor zichzelf denkt, die gewoon klakkeloos de maatschappij volgt, alle rolmodellen volgt, die niet. Maar ook: kinderen die nog niet bij hun volle verstand zijn. Tegenwoordig zeggen we dan: de frontale hersenkwab is nog niet helemaal volgroeid. Jullie zijn eigenlijk mentaal een beetje, nou ja… gestoord. <leerlingen lachen> Terugblik docent: Je ziet dat deze leerling heel veel vrijheid neemt, die zegt tegen een docent, en ze keek ook even jouw richting uit, zo van: jullie hebben dit allemaal geleerd en presenteren aan ons alsof dit de waarheid is. En dat vind ik heel mooi en dat schept ook een uitwisseling waardoor ik ook grapjes kan maken over hun. De functie van zo’n grap, van zo’n uitwisseling is eigenlijk om de ruimte die je hebt binnen de klas, om die zo groot mogelijk te maken. De klassen waarmee ik dit soort grappen heb, die werken ook het best. Die voelen de vrijheid, die weten dat je eigenlijk, als je het een beetje leuk brengt, dat je alles kan zeggen. En dat is denk ik, voor dit vak sowieso, maar voor een school, is dat een groot goed. (...) Ik heb een bepaald gevoel voor humor, ik heb een zekere neiging tot non-conformisme, dan wel iets anti-autoritairs over mij. En ik hecht zeer aan kennis en ik hecht ook aan omgangsvormen en tegelijkertijd hecht ik er niet aan. En dat laat ik ook zien. Ik vind het heel mooi als leerlingen op een hele open manier met me omgaan, terwijl ze toch de nodige afstand bewaren. Zoals de leerling daarnet deed. Dat ze echt de ruimte neemt, het heeft over ‘jullie’, en ook een kritische noot kraakt. Maar ze doet dat wel heel netjes. Ze doet dat op hoog niveau. En dat is precies wat ik probeer te bewerkstelligen in mijn lessen en met mijn manier van zijn. Les: Deugdethiek (5 vwo) Samenvatting van de les: Voorafgaand aan de les hadden de leerlingen de opdracht gekregen om bij een deugd de twee extremen te formuleren, het teveel en het tekort, volgens het idee van Aristoteles over de deugdethiek. In de les worden de

RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw