71 Daarna volgt een bespreking van de gehanteerde kwaliteitscriteria volgens Bassey. Ingold begint zijn lezing met de wetenschapsbenadering van Dewey, die hij een science of correspondence noemt. Ingold legt dit uit aan de hand van een metafoor met een harde en een zachte bal. ‘Harde wetenschap’ maakt gebruik van een harde bal: die wordt gegooid door de onderzoeker, om de werkelijkheid ‘open te breken’ zodat de waarheid geopenbaard kan worden. Wetenschap bedrijven met een zachte bal werkt anders: elke keer als die de oppervlakte raakt, vervormt die een beetje, en de bal zelf ook. Op deze manier is het onderzoek zowel voor de onderzoeker als voor de deelnemers aan het onderzoek een proces van transformatie. Ingold problematiseert vervolgens het begrip ‘methodologie’: Method is simply: a way of doing things. But methodology is holding things as guarantee for objectivity. Immunization to assure that the results of your inquiry are not contained with your own influence. That I should not have any kind of relationship with what I inquire. Methodology in this way is the enemy of correspondence (Ingold, 2018, audio-opname). Volgens Ingold ligt de nadruk in verschillende wetenschappen de laatste decennia steeds meer op methodologie: het gaat er om steeds weer te laten zien dat de gebruikte methodologie robuust is, en in Ingolds woorden: “cut of from the phenomena they study”. Ik wilde onderzoek doen met een ‘zachte bal’, daarom heet dit hoofdstuk ‘Methode’ en niet ‘Methodologie’. Om diezelfde reden heb ik er voor gekozen geen gebruik te maken van een interventie, dat wil zeggen: van een bepaalde manier van lesgeven die de docenten zouden moeten uitvoeren en die ik zou kunnen onderzoeken en vergelijken met een groep waarin die interventie niet uitgevoerd werd. Om te kunnen leren van de praktijk van ervaren filosofiedocenten wilde ik juist zo dicht als mogelijk komen bij de lespraktijk van de docenten zelf, in ‘real life’. Dat wil dus zeggen: zonder ‘set-up’, zonder een verborgen agenda en zonder observatieinstrument. Bovendien wilde ik in het gesprek met de docenten samen proberen de praktijk van het filosofie-onderwijs beter te begrijpen, vanuit die praktijk zelf, en niet vanuit een theorie daarbuiten of daarboven. Dat was om allerlei redenen gecompliceerd: alleen al doordat mijn waarneming uiteraard ook gekleurd is door mijn ervaring en kennis, en ook doordat mijn aanwezigheid in de klas en mijn vragen in de interviews invloed hebben op de
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw