97 M1 We hebben opgeschreven: volgens William James gaat de reactie voor de emotie. D Ja, je hebt eerst de lichamelijke reactie op iets, en dan het besef. Ok, dat is het eerste, dat gaan we even opschrijven. Ik denk dat ik op basis van wat jullie opgeschreven hebben, dat jullie meer fysiologen waren dan cognitivisten. M1 Huh? M2 Nou misschien dat we… M1 Nou ja misschien omdat we het redelijk veel hebben gehad over het huilen als iemand anders huilt. Dat is waarin onze mening afwijkt van het cognitivisme. Want het cognitivisme zegt dat je je niet echt kan laten, wat was het ook al weer… M2 Meeslepen M1 … meeslepen. Maar wij denken dat als iemand waar je om geeft huilt, dat dat wel kan. Want stel: er is iets gebeurd en zij huilt, dan kan ik gaan huilen omdat zij huilt, zonder dat ik weet wat er is gebeurd omdat ik haar aardig vind. D En dat is cognitivistisch of fysiologisch? M1 Niet cognitivistisch in elk geval, ik weet niet of het dan per se fysiologisch is. Terugblik docent: Daar gebeurde het dus precies. Ze zijn dus nu een beetje in twijfel: of die posities liggen dichterbij elkaar dan we dachten of die posities zijn anders dan we dachten. In elk geval: ze zijn aan het nadenken. D Dat jullie daarom aan het twijfelen waren of jullie cognitivist waren... Dus jullie hebben die prikkel van buitenaf plus… Terugblik docent: Ik hoorde dat van een collega en soms ook van leerlingen: maar mevrouw, u bent ook zelf aan het nadenken. Dat is wel grappig, dat zie ik nu ook terug. Dan probeer ik echt te denken van, wat zegt zij nou en klopt dat. Dus je zit niet alleen te kijken naar wat er in die les en met die kinderen en de inhoud van die stof gebeurt. Maar je probeert ook zelf echt mee te denken met het gesprek, en dat maakt het leuk. Als je dat doet, dan doe je voor wat je wilt dat die kinderen doen. Daarom is het misschien wel dat ik tevreden ben met deze les, het lukt namelijk lang niet elke les. Want als je zelf nadenkt, denken die kinderen ook na. Het is bijna nooit
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw