260 Nederlandse samenvatting interviews met open vragen over diverse onderwerpen afgenomen (30-40 minuten). Op het moment dat er geen nieuwe informatie tijdens de interviews naar voren kwam, werden er geen nieuwe informanten meer geïncludeerd. Dit wordt ‘datasaturatie’ genoemd (Guest et al., 2006). Uit de interviews zijn drie thema’s naar voren gekomen; het eerste thema betreft de moeilijkheid om te bepalen wat een geschikte minimum leeftijd is om met PR te beginnen. De meeste jongeren vonden het moeilijk om een geschikte leeftijdsgrens te bepalen. Het viel hierbij op dat sommige jongeren voorzichtiger leken dan sommige professionals, bijvoorbeeld wat betreft de wilsbekwaamheid van de jongeren in deze context; de meeste jongeren betwijfelden of jongeren in staat zijn beslissingen te nemen over medische behandeling op de leeftijd van 12 jaar of jonger, terwijl sommige behandelteams de mogelijkheid onderzoeken om de huidige leeftijdsgrens voor behandeling met PR te verlagen. Het tweede thema betreft het gebrek aan onderzoeksgegevens over de lange termijn effecten van PR; dit gebrek is voor de meeste jongeren geen reden om niet met PR te beginnen. Voor de professionals was dit echter wel een groot probleem. Het derde thema, de rol van de sociale context, bestond uit twee subthema’s: het eerste was de toegenomen media-aandacht, op televisie en internet, het tweede was een ‘opgelegd’ stereotype. Zowel jongeren als professionals hadden uiteenlopende zienswijzen over de toegenomen media-aandacht; sommigen dachten hier positief over, terwijl anderen hun twijfels uitten. Vergelijking van de interviews van de jongeren met die van de professionals laat zien dat de jongeren en de professionals het niet over alle onderwerpen eens zijn. Opvallend is dat jongeren, in vergelijking met de professionals, soms terughoudender waren in hun opvattingen over behandeling bijvoorbeeld met betrekking tot de wilsbekwaamheid van jongeren. Op andere vlakken waren ze juist voortvarender, bijvoorbeeld wat betreft het accepteren van mogelijke lange termijn effecten. Het is belangrijk om de transgender jongeren zelf een stem te geven om te voorkomen dat professionals handelen vanuit (mogelijk onjuiste) veronderstellingen over de opvattingen van de jongeren in plaats van hun werkelijke overwegingen en meningen. Voorts wordt het verzamelen van meer kwalitatieve onderzoeksgegevens van transgender jongeren op andere locaties en in andere landen aangemoedigd. Deel 2. Wilsbekwaamheid ten aanzien van beslissingen over puberteitsremmers Hoofdstuk 4. De beoordeling van de wilsbekwaamheid van transgender jongeren met betrekking tot behandeling met puberteitsremmers Hoofdstuk 4 doet verslag van het onderzoek naar de wilsbekwaamheid van transgender
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw